pień I
główny, najczęściej zdrewniały pęd rośliny
i na pień wygięty Rozpiąwszy kartkę, widać, że obraz malował (III) Był gaj z rzadka zarosły, wysłany murawą; Po jej kobiercach, na wskroś białych pniów brzozowych, Pod namiotem obwisłych gałęzi majowych, Snuło się mnóstwo kształtów (III) Na koniec w niewidzialny otwór pnia przepada, Jak wracająca w drzewo rodzime dryjada (IV). Bo gdybyś przeszedł bory i podszyte knieje, Trafisz w głębi na wielki wał pniów, kłod, korzeni (IV) [Drzewa] pnie garbiąc brzydkiemi grzybami brodate, Siedzą wokoło wody (IV) W puszczy łoskot, to kula od jakiegoś działa, Zbłądziwszy z pola bitwy, dróg w lesie szukała, Rwąc pnie, siekąc gałęzie (XI).
Wszechswiat ↔ Rośliny ↔ Świat roślin ogólnie